Gerrit van Houten Stichting (vervolg)
De broers en zusters van Gerrit van Houten waren trots op hun getalenteerde broer. In 1945 besloten zij een stichting op te richten die ervoor moest zorgen dat Gerrits werk bewaard zou blijven. Het goed bewaren van de tekeningen, aquarellen en schilderijen was echter niet de enige doelstelling van de nieuwe stichting. Ze moest ook het werk van Gerrit van Houten bekend maken aan de buitenwereld. Wat dat betreft was het gunstig dat W.J. de Gruyter, directeur van het Groninger Museum, in 1956 toetrad tot het bestuur van de Stichting. Het jaar daarop reeds was in het Groninger Museum een grote tentoonstelling te zien van werk van Gerrit van Houten. Enkele jaren hingen zijn werken in het Singer Museum te Laren en in de jaren 1971-1984 huurde de Gerrit van Houten Stichting in het gebouw van het 'Kunstlievend Genootschap Pictura' te Groningen een kamer om Gerrits werken te tonen.
In 1972 werd de Stichting eigenaar van de Fraeylemaborg te Slochteren. Zij verwierf daarmee een gebouw dat met zijn fraaie ligging en negentiende-eeuwse inrichting een passende entourage biedt aan het werk van Gerrit van Houten. Na de restauratie van de borg en de bijgebouwen werd een tweetal kamers ingericht waarin de Stichting haar kunstbezit kon exposeren.
De Gerrit van Houten Stichting beperkt zich niet tot het beheren en exposeren van werk van Gerrit van Houten alleen. Aansluitend bij de aard van het familiebezit van de Van Houtens - daarin bevonden zich naast vele voorwerpen van kunstnijverheid ook tal van werken van andere kunstenaars - besloot de Stichting op de door de familie Van Houten ingeslagen weg voort te gaan en de verzameling geleidelijk uit te breiden met bijpassende stukken. Door zelf tentoonstellingen te organiseren en haar kunstwerken in bruikleen af te staan aan anderen draagt de Gerrit van Houten Stichting het hare bij tot 'het bevorderen van de kunstzin van het publiek', zoals haar doelstelling wil.
